Odcinek IV- "(...) w te jego śliczne, brązowe oczka....i przepadłam..." (20.03.2013)

Hej, siedzę sobie u Patrycji i daję jej lekcje bo chora :)

No, a że mi się nudzi to dodam notkę, z podziękowaniami dla:

Bukowiny: sorry,pełno u mnie takich błędów, ale wybacz ;) Błąd nowicjusza....

Madison- za inspirację

Odcinek IV- "(...) w te jego śliczne, brązowe oczka....i przepadłam..."

Odwiedziliśmy razem większość zabytków i muzeów, wiem,brzmi nudnie, ale z Tomem było genialnie... Dzięki jego przezorności, ubraniu kaptura, który przykrył (niestety) jego piękną twarz, nie mieliśmy żadnych asystentów.

Tom pokazał mi swoje ulubione miejsca, a w końcu zatrzymaliśmy się na ławce pod Bramą Brandenburską. Było zimno, więc przysunęłam się bliżej niego, a on po prostu mnie objął, jakby to robił od dawna... Ułatwiło nam to cichą rozmowę.

- Tom...

- Tak, Aleksandro?- spytał z uśmiechem

-Chciałam spytać... Czemu to wszystko robisz? Czemu jesteś dla mnie taki miły? Przecież ledwo się znamy..- spuściłam oczy i wbiłam wzrok w ziemię.

Podłożył rękę pod mój podbródek, aż na niego spojrzałam , prosto w jego śliczne brązowe oczy.  Wtedy przepadłam...

-Aleksandro... Byłaś dzisiaj jedyną osobą,która rozmawiała ze mną a nie z Tomem Kaulitzem. Podszedłem do ciebie,bo jako jedyna nie podbiegłaś do mnie prosząc o autograf. I polubiłem cię za to.  Przy tobie zapomniałem że jestem popularny. I jesteś taka pozytywna.,..

-Tak, Tom,ja też cię lubię... - mrugnęłam do niego - A wiesz za co?

-Nie... powiedz mi.- poprosił, przygarniając mnie do siebie

-Bo nie zachowujesz się jak gwiazdor.. Jesteś w zasadzie normalny... Jak każdy...

-Heh, dzięki -zaśmiał się- Wiesz, zmarzłaś... Chodź, odprowadzę cię do domu...

Na dzisiaj starczy bo mnie dobija ta głupia klawiatrua...

Ola:*